အမေဟာ ကိုယ်ဘာလုပ်လုပ်နောက်ကလိုက်ကြည့်ပြီး ခဏခဏဆူနေတာ။ အမေဟာလေ ကိုယ်ဘာလုပ်လုပ်သိပ်စပ်စုတယ်၊ အကုန်သိချင်နေတယ်။ အမေ့ကို မကြိုက်ဘူး။
အမေဟာလေ ကိုယ့်ဘာသာလုပ်နိုင်တဲ့အလုပ်ရှိလည်း ကိုယ့်ကိုခိုင်းတယ်။ အမေ့ဆီမှာ ကိုယ့်ဆီကမျှော်လင့်နေတာတွေ သိနေရတာ စိတ်ပင်ပန်းတယ်။ အမေ့ကို မကြိုက်ဘူး။
အမေကကိုယ့်ကိုသိပ်နားလည်တယ်ပြောပြီး တကယ်နားလည်မပေးနိုင်တာတွေ အများကြီးရှိနေတာကိုယ်သိတာပဲ။ အမေ့ကိုမကြိုက်ဘူး။
အမေဟာလေလို့ အစချီစဉ်းစားရင် မကြိုက်တာတွေအများကြီးဆိုပေမယ့် အမေဟာလေ …
ကိုယ်ငယ်ငယ်ကတည်းက စိတ်ရှည်သည်းခံပြီး ဘာမဆိုသင်ပေးတဲ့သူတစ်ယောက်။
သူများကိုလျှို့ဝှက်ထားချင်တာတွေကို အမေ့ဆီပြောပြလို့ရပြီး မကျေနပ်ချက်တွေကိုလည်း အမေ့ရှေ့မှာပေါက်ကွဲလို့ရတယ်။
အဖေ့ဆီတိုက်ရိုက်ပြောဖို့ ကြောက်ရတာမျိုးရှိရင် အမေ့ကိုပြေးကပ်နိုင်တယ်။
အမေက ကိုယ်တို့အတွက်ရည်ရွယ်ပြီးပဲ ကိုယ်တို့အပေါ်မျှော်လင့်ချက်ထားတာ။ သူကတော့ အလိုက်တသိနဲ့ပေးတဲ့ မေတ္တာတွေနဲ့တင် ကျေနပ်နေတယ်။
အမေက ကိုယ့်ကိုအားလုံးနားမလည်ပေမယ့် သူများတွေနဲ့ယှဉ်လာရင်တော့ နားလည်မှုအပေးနိုင်ဆုံးသူပါ။
ကိုယ်ဆိုးချင်သလိုဆိုးနိုင်ပြီး အမှားတွေထပ်ခါထပ်ခါလုပ်နေမိရင်တောင် အမြဲတမ်းလမ်းမှန်ကိုပြန်ခေါ်ဖို့ ဝန်မလေး။ နေရာဒေသနီးနီး၊ဝေးဝေး အမေဟာ အမေပီသနေသူပါ။ အမေ့ရင်ခွင်ဟာ ကိုယ်တို့အချိန်မရွေးတိုးဝင်နိုင်တဲ့ အိမ်လေးတစ်လုံးလိုပဲ။
အမေ့ကို နေ့တိုင်းဆိုးသွမ်းတဲ့အမူရာတွေပဲပြမိချင်ပြမိနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နှုတ်ကထုတ်မပြောဘဲစိတ်ထဲတင်ပြောနေမိတာလေးရှိတယ်။ “ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မေမေ”။ အမေဟာ တစ်ဘဝလုံးစာအတွက် ကုစားပေးနိုင်တဲ့ healer ပါပဲ။
ဒီနေ့ကျရောက်တဲ့ “Mother’s day” မှာ ကိုယ့်ရဲ့အမေကို ချစ်တဲ့အကြောင်းတွေ ပြောပြီးပြီလားနော်။
